⚫ΑΥΤΌ ΉΤΑΝ ΤΟ ΣΩΣΤΌ!⚪

 Μετά από πολύ καιρό έχουμε κείμενο, ένα κείμενο αφιερωμένο στην κατάκτηση του κυπέλλου του ΠΑΟΚ απέναντι στον Ολυμπιακό, όσο και στα γενέθλια του blog που κλείνει 3 χρόνια. Μπορεί όλο αυτό τον καιρό να μην ήμασταν ενεργοί όμως δεν θα μπορούσαμε να μην δώσουμε το παρόν στον τελικό κυπέλλου. Αυτή η χρόνια ήταν πολύ κακή και δύσκολη για την ομάδα των ασπρόμαυρων όμως ακόμη και στην πιο χάλια χρόνια κατάφερε με όσα αποθέματα είχε να σταθεί απέναντι στον Ολυμπιακό, να τον κοιτάξει στα μάτια και να πάρει το κύπελλο Ελλάδας στο 90. Ο δικέφαλος εχθές ήταν αρκετά καλός και δεν κινδύνευσε πολλές φορές από τον αντίπαλο. Ο δικέφαλος  κατάφερε να κλείσει την χρόνια με τον καλύτερο τρόπο. Ένα ακόμη τρόπαιο προστέθηκε στην τροπαιοθήκη του ΠΑΟΚ. Τα τελευταία χρόνια κάθε φορά που ο δικέφαλος κατεβαίνει στην Αθήνα στους τελικούς γυρίζει με το τρόπαιο. Ο ΠΑΟΚ του Πάμπλο Γκαρσία, ο ΠΑΟΚ του Βιερινιά, ο ΠΑΟΚ με το μέταλλο του νικητή, ο δικός μας ΠΑΟΚ. Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους γιατί μας κάνατε περήφανους για άλλη μια χρονιά, για άλλη μια φορά.  Γιατί παλέψαμε όλοι μαζί κόντρα σε όλους και σε όλα. Γιατί όταν όλοι νόμιζαν πως είμαστε το αουτσάιντερ, εμείς μέσα μας ξέραμε πως είμαστε το φαβορί. Όταν όλοι νόμιζαν πως έχουμε πέσει και δεν μπορούμε να σηκωθούμε εμείς είχαμε ήδη σηκωθεί και ετοιμαζόμασταν για την πιο δυνατή βολή μας. Πήραμε ενα τρόπαιο κόντρα σε μια ομάδα που έχει πει και έχει κάνει πολλά. Για να είμαστε όμως δίκαιοι ο Ολυμπιακός έχει αρκετά καλές μονάδες που κάνουν την πορεία των αντιπάλων δύσκολη. Δεν έχει παρόλα αυτά το δέσιμο της οικογένειας.

Το τελευταίο ευχαριστώ θα είναι προσωπικό, γιατί για εμένα ο δικέφαλος είναι η δεύτερη οικογένεια μου και μπορεί να περάσαμε δύσκολα αλλά ήμασταν μαζί, στα δύσκολα και στα εύκολα, αλλά και γιατί σήμερα η κατάσταση του κυπέλλου είναι το καλύτερο δώρο για τα δικά μας γενέθλια.  Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια περάσαμε πολλά χαρές, λύπες, δάκρυα, ήττες, νίκες, ανηφόρες, κατηφόρες, τα πάντα. Τα πάντα για ένα όνειρο, για μια ομάδα, για την οικογένεια. Το blog ξεκίνησε με στόχο το όνειρο. Το δικό μας όνειρο. Να είμαστε δίπλα στην ομάδα. Να μπορούμε να λέμε την αλήθεια ακόμη και αν αυτό ήταν εις βάρος της ομάδας μας. Αυτό  μάθαμε να κάνουμε και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.