⚫ ΑΠΌ ΤΑ ΣΠΛΆΧΝΑ ΤΟΥ...ΓΙΑ ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΤΟΥ!⚪

Γιατί πλέον καμία ομάδα δεν στηρίζεται στους παίκτες που βγαίνουν από τα σπλάχνα της;

 Αυτό αναρωτιέμαι κάθε φορά που παίκτες, νέα παιδιά με όνειρα και προσδοκίες δίνονται δανεικοί. Γιατί δηλαδή αυτά τα παιδιά να μην μπορούν να μείνουν στην ομάδα τους και να προσπαθήσουν και να αποδείξουν την αξία τους αντί να δίνονται δανεικοί; Γιατί οι ξένοι παίκτες θεωρούνται καλύτεροι από τα δικά μας παιδιά; 

 Γιατί οι ξένες ομάδες έχουν στο ρόστερ τους νέους παίκτες , παίκτες ηλικίας 18-19 χρόνων και δεν παίζουν μόνο στην ομάδα και δεν δίνονται δανεικοί αλλά έχουν και θέση βασικού , δεν μπαίνουν αλλαγή για πέντε λεπτά στις καθυστερήσεις ενός αγώνα και κρίνονται μόνο από αυτό   . 

 

Όλα αυτά τα Γιατί  ;  θα μείνουν για πάντα  αναπάντητα. Και θα  συνεχίσω να διαφωνώ  με όλους αυτούς που πιστεύουν πως τα δικά μας παιδιά δεν συγκρίνονται με τους ξένους παίκτες. 

Θεωρώ πως αν βρεθεί κάποιος να τους υποστηρίξει , να τους εμπιστευτεί , να τους κάνει να νιώσουν ασφαλείς και  να καταλάβουν πως ακόμη και τα λάθη που κάνουν συγχωρούνται καθώς μέσα από αυτά θα βελτιώνονται. Τότε αυτά τα παιδιά θα παίξουν σαν άνδρες και θα δώσουν το εκατό της εκατό των δυνατοτήτων τους.

Αυτά τα παιδιά μπορούν να νιώσουν τα πάντα για την ομάδα τους ,για την ιστορία της, για τον λαό της ,για όλα αυτά που θέλει να διεκδικήσει ο σύλλογος. Γιατί αυτά τα παιδιά θα πονέσουν στην ήττα ,θα είναι εκεί στα δύσκολα και θα παλεύουν για το σήμα που έχουν στην φανέλα τους.

 

Τελειώνοντας έρχομαι να θέσω το εξής ερώτημα. Σε πόσους ξένους παίκτες συγχωρέσαμε επαναλαμβανόμενα λάθη που στοίχησαν στην ομάδα; Γιατί δηλαδή δεν μπορούμε να τα συγχωρήσουμε και στα νέα παιδιά;